16 april 2000 -
Steven Le Poole
Eerste dag ABC
"Motto van de nacht: "Was it as good for you as it was for me?". Jezusmina wat een klotenacht. Iedereen voelde zich belazerd. Bij ons (Joke en ik) was het ook geen feest: Joke heeft overgegeven. Ik deed geen oog dicht. Dit vind ik eigenlijk het zwaarste van Himalaya expedities: die eindeloze nachten. Meestal duik je om half acht je mandje in omdat het dan koud en donker is en ga je er om half zeven uit. Met de beste wil van de wereld kan ik gewoon niet elf uur slapen en blijf ik de hele nacht draaien en woelen. Dus na heel lang draaien kijk je op je horloge: 23:34! Nog niet eens middernacht. Een kwartier later weer en ga zo maar door.
Het onbijt is het stilste ooit. Veel wallen onder ogen, koppijn, puffen en hijgen. Sommigen komen zelfs hun bed niet uit. We wisten van tevoren dat het geen pretdag zou worden maar ik hoop niet dat dit lang zo doorgaat. Tandenpoetsen is een speciaal project: met één hand je hoofd stilhouden en met de ander héééél zachtjes poetsen. Als het even te hard beweegt knalt je kop uit elkaar van de koppijn.
Grappig eigenlijk. De berg ziet er eindelijk bereikbaar uit. Vanuit ABC is het 'nog maar' 2,5 kilometer naar de top. Tegelijkertijd voelen we ons zo slap dat hij alleen maar onbereikbaarder lijkt.
's Middags komt er wat leven in de brouwerij. We zetten zonnepanelen op, bellen en krijgen zowaar walkie talkie contact met BC. Freddie, Dave AP's vrouw, is jarig vandaag.
Twee klimmers van de Britse Army Reserve's komen buurten: grote binken. Door uitgebreid gebruik van afko's (afkortingen dus), komen ze erg ervaren over.
Het grote discussiepunt: fixed lines. Russel Brice, veruit de meeest ervaren klimmer en commerciële expeditieleider, wil vaste lijnen aanbrengen langs het grootste deel van de route. Dit is geen overbodige luxe. Ten eerste is het een goede valbescherming, ten tweede is het een navigatiehulpmiddel bij beperkt zicht.
De meeste klimmers staan er nogal tweeslachtig tegenover. Eigenlijk wil niemand toegeven dat ze het gebruiken (en dus nodig hebben) en daarnaast wil Russel een bijdrage van de klimmers die de lijnen gebruiken. Dat is even slikken. Je gaat met de billen bloot. Daarom wordt er nog vrij zelfverzekerd gesproken over het aanbrengen van eigen lijnen. Ben erg benieuwd hoe dit afloopt."