25 maart 2000 -
Frits Vrijlandt
Eerste dag Kathmandu
"Na een tussenstop in Sjarsjah kwamen we aan in Kathmandu. Helaas konden we maar weinig zien van de bergen, vanwege de bewolking. Op het vliegveld moesten we ruim een half uur wachten bij de visumcontrole. Gelukkig was al onze bagage aangekomen. Maar om alles door de douane te krijgen hebben we twaalf keer met het bagagekarretje heen en weer gereden.
Voor het vliegveld stonden zoân honderd man de passagiers op te wachten met bordjes van de verschillende hotels en trekking-organisaties. Het duurde even voordat ik het bordje met onze namen zag. Twee mannen sprongen uit de menigte en hielpen ons met alle bagage in hun vrachtbusje te stoppen.
Op de parkeerplaats kwamen we ook nog de Everest noordgraat expedities van de Japanse universiteit tegen. Ze hadden een Amerikaanse gids ingehuurd waarmee we hebben kennisgemaakt.
Na een half uurtje rijden door het warme en zonnige Kathmandu kwamen we bij het kantoor van onze trekkingsorganisatie aan. We werden ontvangen met Nepalese melkthee. Uit onze tonnen haalden we de spullen die we nodig hadden voor de trekking. De rest lieten we bij hen achter. Tjitte had wat meer tijd nodig om de cameraâs, laptops en het aggregaat bij elkaar te zoeken.
Met alleen onze trekkingsrugzakken en camera, laptop en aggregaat gingen we naar ons hotel in de wijk Thamel. Thamel is het toeristische centrum van Kathmandu. We hadden met Henri Todd, bekende Everest gids en leverancier van onze zuurstofflessen, afgesproken in ons hotel. Maar hij was er niet en er was ook geen bericht. Dan maar eerst eten. We zijn naar Rum Doodles geweest, een duur toeristen-restaurant, wat echter vooral bekend is vanwege de borden met handtekeningen van Everest beklimmers. We zagen de namen van Hillary en Tenzing maar ook Katja Staartjes en Ronald Naar. Bart Vos konden we niet vinden.
Op weg naar het hotel liepen we tegen gelukkig tegen Henri Todd aan. Zondagochtend zouden we zuurstofflessen in ontvangst nemen."