terug naar archief

28 april 2000 - Steven Le Poole

Derde rustdag

"Derde rustdag in BC. Doorbraak met de Britten: zij willen ook graag filmen, heel graag zelfs.

Voor het eerst spreken we uitgebreid en gedetailleerd met de Britten over ons filmen. In januari, toen we het idee opperden, reageerden sommigen bijzonder negatief. Zij hadden paparazzi-achtige visioenen van boulevardbladen die alleen op lijken en afgevroren ledematen uit waren.

Er is in die maanden behoorlijk veel 'op-de-man-ge-emailed'. Het heeft Essent, @Home en ons toen redelijk wat moeite gekost om ze te overtuigen om wel mee te werken. Het is (bijna) iedereen ook wel duidelijk dat we slechts proberen een mooi verslag van een expeditie vast te leggen. Desondanks waren we zeer terughoudend in het filmen van anderen, laat staan ze om hun hulp te vragen. We waren al lang blij dat we onze gang konden gaan.

De Britten, beleefd als zij zijn, wilden ons ook niet teveel storen met het filmen maar waren wel vaak gefascineerd door de camera's, laptops, satelliet-telefoons, cassette-recorders, generatoren, dome-tent enz.

Vanochtend, bij het ontbijt, kwam de aap uit de mouw. We lieten de site en clips zien aan Richard, Bill, Mike en Dave A. Ze vonden het prachtig en wilden zo snel mogelijk camera-instructies krijgen. Camera's (toch een halve kilo) naar de North Col dragen, bleek geen bezwaar. Wij, de Nederlanders, zijn ontzettend opgelucht. Enerzijds omdat veel handen licht werk maken, anderzijds omdat het altijd fijn is om je gesteund te weten door de ploeg. We nemen ons voor om het 'film-gospel' aan zoveel mogelijk Britten te verkondigen.

's Middags werden we geïnterviewd door Toine Heijmans van de Volkskrant en Arlette Reneman van AD-magazine. Grappig, ik ken Arlette via haar man, een studievriend uit Delft. Begin maart ontmoetten we elkaar toen ik door het centrum van Amsterdam wandelde met dertig kilo op mijn rug (sneeuwkettingen, brandblussers en andere handige zaken). Ik moest me aan mijn trainingsschema houden en uit tijdgebrek combineerde ik het maar met wat boodschappen. Wanneer je er zo raar bijloopt (rugzak, fleece, bergschoenen) op een druilerige zondagmiddag op de Prinsengracht moet je natuurlijk wel uitleggen wat er aan de hand is. Arlette was enthousiast, ging de volgende week beginnen bij AD-magazine en zo kwam de bal aan het rollen. Nu willen ze misschien een fotoreportage maken. Leuk."

terug naar archief