30 april 2000 -
Steven Le Poole
Twee expeditieleden vertrekken
"Adrian Walker vertrekt! De ijzersterke onderzeebootzeeman uit Glasgow heeft een oogaandoening opgelopen. Ook Rob Callingham, de expeditie-dokter, heeft moeten afdalen. Het is een tragische herinnering aan het feit dat de mens niet ontworpen is om hier rond te lopen.
Een week geleden - op de North Col - voelde Adrian dat zijn rechteroog aan scherpte verloor. Na afdalen kon hij er niet meer mee lezen. Enkele dagen later verloor ook zijn linkeroog aan scherpte. Hij daalde af naar Base Camp toen het nog kon en hoopte dat het zichzelf zou herstellen.
Boven de 8000 meter hebben klimmers vaak last van retinale bloeding, bloeding in het netvlies. Dit is een onschuldige aandoening die geneest bij afdaling. Bij Adrian leek sprake te zijn van een zogeheten 'macular hemorrage', een bloeding in de gele vlek. Ook vond zij al relatief laag plaats - onder de 7000 meter. Snel werden artsen gemobiliseerd van de British Army Reserve en via e-mail. Hun oordeel luidde unaniem: "Afdalen is de enige manier om zeker te weten dat je hier geen blijvende zichtbeschadiging aan zal overhouden."
Adrian bleef er ongelooflijk nuchter onder (zie ook de video) maar je kon zien dat het een enorme teleurstelling voor hem was. Dit betekent niet alleen het einde van deze Everest-expeditie maar ook toekomstige hooggebergte-expedities zijn voor hem waarschijnlijk uitgesloten.
Rob Callingham, onze expeditie-arts is donderdag teruggekeerd naar Kathmandu. Hij had ademhalingsproblemen. Tijdens een eerdere Cho Oyu expeditie moest hij zeer snel afdalen omdat zijn longen vol vocht zaten. Rob lette uiteraard - als arts - extra goed op zijn longen. Hij voelde bij deze expeditie weer onraad en daalde af naar Kathmandu om te herstellen. Vorige week keerde hij terug, aanzienlijk aangesterkt. Alleen lukte het hem niet om te acclimatiseren en moest hij alsnog de expeditie opgeven. Jammer genoeg zijn medici alleen in films onkwetsbaar. We vertellen het nu pas omdat hij de tijd wou hebben om zijn familie in te lichten.
Je vraagt je misschien af waarom zoveel mensen uitvallen van een reis waar ze jaren naar toe geleefd hebben. Het is helaas een tragische realiteit van Everest dat het uitvalpercentage - voor de toppoging - al aanzienlijk is. Aandoeningen zoals longontstekingen, maag- en acclimatiseringproblemen leveren vaak uitstel of zelfs afstel op.
Al met al is onze expeditie trouwens relatief sterk. Negen van de dertien klimmers hebben de North Col bereikt, waarvan vier er zelfs overnacht hebben. We zouden heel graag al de North Ridge oplopen maar het weer heeft vrijwel alle expedities in ABC vastgepind."